Vanmorgen, op onze Planningsvergadering zwoer ik een dure eed. Om het mij gemakkelijk te maken, werden de woorden mij voorgezegd door b. en Henri.

“Ik zweer plechtig dat ik in mijn vakantie, zijnde vanaf maandag 0u01, tot en met vrijdag, 23u59, niets zal doen dat met mijn werk te maken heeft. Dit op straffe van gedurende één jaar geen kleedjes te kopen, ingaand vanaf het moment van de overtreding. Bovendien wordt het gekochte kleedje ge-shred in de shredder en wordt het aankoopbedrag van het kleedje overgeschreven van mijn rekening naar Henri zijn rekening. Wordt er gesjoemeld, dan wordt de straf verlengd met één jaar.”

U bent getuige, bij deze.

Als dit maar goedkomt…